برای چی ادامه تحصیل می دهید

این سوال مهمی است که معمولا ما از داوطلبان ادامه تحصیل می پرسیم. به چه دلیلی می خواهید فوق لیسانس یا دکترا بگیرید؟ البته جوابهای آماده ای مثل : علاقه دارم، دوست دارم در این زمینه تخصصی بیشتر بدانم، با ادامه تحصیل میخواهم کار بهتری پیدا کنم و ... همیشه وجود دارد. همه این جوابها درست است و هیچ عیبی هم ندارد فقط مسائلی همیشه به عنوان گرفتاری دست و پای ما که درگیر آموزش در تحصیلات تکمیلی هستیم میبندد و آن اینکه انگیزه افراد مختلف با توجه به دلیل مورد نظر خودشان چیست و چقدراست؟ از سوی دیگر اصلا عنصر "سواد" در هریک از این انگیزه ها و دلایل چقدر اهمیت دارد؟ شنیده اید که می گویند فلانی مهندس خیلی با سوادی است، یا فلان استاد خیلی با سواد است. حال چی کار کنیم که "با سواد بودن" اهمیت پیدا کند!؟ چگونه انگیزه این کار را بدهیم؟ اصلا چقدرمسائل اجتماعی و اقتصادی در این مورد واقعا مطرحند و چقدر بهانه ؟ بعضی وقتها واقعا نمی دانم چی کارکنم که دانشجویان واقعا علاقه مند به تمرکز و وقت گذاشتن در مطالعه و مرارت کشیدن و بعد صبر حوصله داشتن ودر نهایت زحمت کشیدن برای کسب موفقیت متقاعد کنم. از اینکه می بینم که بعضی از دانشجویان خوب و قوی ما اصلا وقت نمی گذارند، خوب و با دقت کتابنگاری نمی کنند، تمرکز ندارند و سریعا درپی کسب سریع موفقیت هستند، دچار ناامیدی می شوم. البته همه قرار نیست دانشمند شوند ولی بلاخره باید فارغ التحصیل تحصیلات تکمیلی با سواد پرورش داد یا نه؟ بعضی از دانشجویان خوب ما هم سرشان از خود ما شلوغتر است! باید از آنها وقت بگیریم تا با بتوانیم با آنها حرف بزنیم. یادم نرود که بگویم دانشجوی زحمتکش و با سواد هم البته داریم – خوبش را هم داریم!!! – ولی چه کنیم که اگر نقاد و روح انتقادی نداشته باشیم، کم ،کم دچار پسرفت می شویم.