تفكر علمي و دانشگاههاي نسل سوم

دانشگاههاي نسل اول با تمركز بر روي آموزش بيشترين اهتمام را بر روي پرورش نيروي انساني متخصص گذاشتند. نسل دوم دانشگاهها بر روي آموزش و پژوهش متمركز شدند و اين زماني بود كه موسسات پژوهشي و پژوهشگاهها ايجاد و گسترده شدند.
دانشگاههاي نسل سوم به آموزش، پژوهش و فناوري مي پردازند. به اين معني كه در اين دانشگاهها انتظار بر اين است كه دستيافته علمي - حاصل پژوهشها- به يك فناوري مشخص و قابل عرضه براي استفاده بشر تبديل شود.
حال اين سوال وجود دارد كه با وجود اهميتي كه از لحاظ جايگاه فرهنگي دانشگاه و اعضاي هيئت علمي دارند، معمولا اصطلاحاتي نظير تجاري سازي و كاربردي كردن علم و برقراري و آموزش امكان كسب و كار بر اساس دانش ويافته هاي علمي با مقاومت از سوي بسياري از اعضاي هيئت علمي مواجه مي شود. چرا كه چنين اصطلاحات و تعابيري را دون شان اعضاي هيئت علمي و دانشگاه و پژوهشگاه مي دانند.
جا انداختن ذهنيتهاي جديد و ايجاد فضايي كه پذيراي دانشگاههاي نسل سوم باشد - كه هم اكنون وزارت علوم به دنبال توسعه آن در كشور است- نياز به فرهنگ سازي و آموزشهاي تخصصي و عمومي زيادي دارد.