هميشه خراب كردن از ساختن و خلاقيت آسانتر است

در بازيهاي المپيك امسال مطالب مختلفي را در سايتم به دليل برگزاري و نتيجه نگرفتن گذاشتم. در اين يادداشتها به معضلات مختلف از مديريت تا عدم برنامه ريزي اشاره كردم. اين موضوع بهانه اي شد تا با نگاهي دقيقتر به معضل يابي بپردازم.
يكي از مشكلات كه مثال واضحش را در مورد ياد شده ديديم آن بود كه بعضي مديران و مديران فني چون نتوانستند به كار مثبتي بپردازند، نتايج كارهاي قبلي را بر باد دادند. بسياري هستند كه چون نمي توانند بسازند سعي ميكنند تا ساخته هاي ديگران را ويران كنند تا بالاخره اثري داشته ياشند! هميشه خراب كردن از ساختن آسانتر است. آنچه كه مهم است آن است كه اگر نمي توانند چيزي را بسازند حداقل ساخته هاي ديگران را ويران نكنند. البته هنگامي كه انگيزه اصلي ويران كردن باشد، بهانه فراوان است. هيچوقت تخريب كنندگان نييجه مهمي كسب نخواهند كرد. و به قول سهراب سپهري: هيچ صيادي از جوي حقيري كه به گودالي فرو ميريزد مرواريدي صيد نخواهد كرد. مدعيان پوشالي و توخالي ديري نمي پايد كه دستشان رو مي شود. وقتي مدالي حاصل نشد، يكي از مواقع مهم است كه دست رو مي شود و سرمايه گذاري انجام شده نيز بر باد رفته است.