در چهلمين سالگرد قدم نهادن انسان بر روی ماه-1

به ايام چهلمين سالروز تسخير فضا توسط انسان نزديك مي شويم. در تاريخ ۲۰ جولاي ۱۹۶۹ -۲۹ تير ماه ۱۳۴۸- با موفقيت ماموريت آپولو ۱۱ و فرود آمدن سفينه عقاب

- eagle-

بر روي كره ماه، براي اولين بار انسان بر روي يكي از قمر ها ي منظومه شمسي پا نهاد و به اين ترتيب افسانه فرود انسان بر روي ماه صورت واقعي به خود گرفت. فرمانده عمليات ؛نايل آرمسترانگ؛ و خلبان ماه نورد ؛باز آلدرين؛ فضانوردان سفينه عقاب در جلوي ديد ميليون ها بيننده تلوزيوني - از جمله ايرانيان - بر روي كره ماه فرود آمدند. شش ساعت بعد آرمسترانگ بر روي سطح ماه پريد و دقايقي بعد آلدرين هم به وي پيوست. آنها دو ساعت و نيم بر روي سطح ما حركت كردند، نمونه جمع كردند و عكس گرفتند. اين دو پس از اين راه پيمايي موفقيت آميز، به همكار فضانوردشان خلبان فرمانده ماهنورد ؛ مايكل كالين؛ كه سرنشين سفينه كلمبيا بود - كه به دور ماه مي گشت - پيوستند. اين سه نفر در تاريخ ۲۴ جولاي ۱۹۶۹ - ۲ مرداد ۱۳۴۸- در هاوايي فرود آمدند و به اين ترتيب با بازگشت به زمين ماموريت با موفقيت به پايان رسيد.
رسيدن و قدم نهادن به ماه يك بخش از روياي بشر در دستيابي به دنياي ناشناخته ها است. به اين مناسبت سعي مي كنم تا در يادداشتهاي آينده نيز بيشتر بنويسم.