روزهوای پاک

امروز 29 دي روز هواي پاك است و من دارم دعا مي كنم كه دست كم امروز لشكر ماشينها به حركت نيافتند و شهر تهران انشاالله هواي نسبتا پاك (تر از آلودگي دائمي) را به صورت سمبليك تجربه كند. در ماههاي آذر و دي به دليل پديده وارونگي، معمولا حتي در ساعتهاي انتهاي شب و دم صبح نيز هواي تهران بسيار آلوده است. اخيرا خبر مي رسد كه شهرهاي مشهد، شيراز و تبريز نيز به شهرهاي آلوده ايران اضافه شده اند.

فكر مي كنم ساخت خودرو فقط بخشي از ماجراست. وقتي منابع طبيعي بري ساخت شهركها مورد تجاوز واقع مي شود و باغهاي تهران و درختان آن همچنان به دليل ساخت مجتمع و آپارتمان از بين مي روند، و در ازاي ساخت بزرگراه، از گسترش فضاي سبز در كناره بزرگراهها خبري نيست (جز در مناطق معدودي نظير بزرگراه مدرس، در حاشيه پلهاي فجر كهالبته بسيار زيباست) هواي آلوده را به عنوان بخشي از نتيجه توسعه ناپايدار و نامتوازن شهري تهران بايد بپزيريم.

البته حركتهاي سمبليك براي هواي پاك و اعلام يك روز به اين هدف حداقل موجب مي شود كه در اين روز و در هفته هواي پاك (هفته گذشته) در مورد آن بحث كنيم، ولي هر كاري در دنياي امروز راه حلي علمي و عقلاني دارد (هر قدر پيچيده باشد). با روش علمي و با اعمال نظر كارشناسان و تشكيل يك كميته راهبردي - همانكه قبلا در مورد اولويت سنجي و برنامه ريزي كلان براي مساله زلزله و بلاياي طبيعي در تهران پيشنهاد كردم - بايد راههاي چاره را جست و در مسير صحيح براي سالمتر كردن هواي تهران اقدام كرد.

ضمنا يك دليل مهم براي انتقال پايتخت كه ديروز بحث كردم، همين مساله جدي الودگي هواست كه آرام آرام شهروندان تهراني را بيمارتر مي كند. حداقل بخشي از سردردهاي نسبتا دائمي را -كه من دارم - و يا تشديد وتحريك آن را بايد به دليل آلودگي هوا دانست.

مساله جدي است. چاره اي علمي لازم است. چاره هم نزد متخصصان ايران هست. فقط لطفا به حرفشان گوش دهيم، براي پژوهش هزينه كنيم و برنامه علمي راكه پيشنهاد مي كنند عملي سازيم.