مكان يابي شهرهاي جديد و عدم توجه به بلاياي طبيعي

توسعه شهري امروزه در ايران با سرعتي صورت مي گيرد كه مهمترين و واضحترين ريسكهاي ساخت و ساز در مناطق خطرناك در درون و پيرامون شهرها با توجه به مسائل اقتصادي و سود جوئي كلان و ارزش افزوده بخش مسكن، ناديديه انگاشته مي شود. اين در حالي است كه با عنايت به ساختار متمركز توزيع امكانات درنواحي خاص در كشور، و به ويژه در پايتخت، عملا بسياري از مشكلات در اين نواحي متمركز بايد حل شود و به همين دليل شهرهاي جديد نيز بيشتر در پيرامون همين كلانشهرهاي موجود تعيين محل و ايجاد مي شوند. اين در حالي است كه موقعيت بسياري از شهرهاي موجود به دليل قرارگيري در نواحي خطرناك از ديد بلاياي طبيعي (به ويژه زمينلرزه و سيل)، با افزايش ساخت و ساز، خطرناكتر شده و ريسك زندگي در آنها را به ويژه از جنبه هاي زيست محيطي و عدم ايمني در مقابل بلاياي طبيعي بيشتر مي كند. با مطالعه موردي در مورد پهنه بندي خطر زمينلرزه ، سيل، زمين لغزش و فرونشست زمين و در نواحي ساحلي با در نظر گرفتن خطر هاي تسونامي و طوفانهاي ساحلي و بالا آمدن آب دريا،اتوجه خاص به اهميت در نظر گرفتن پهنه هاي كم خطر تر از ديد بلاياي طبيعي براي مكانيابي شهرهاي جديد و لزوم روزآمد كردن مداوم دانسته هاي موجود در اين رابطه بايد مطرح شود.