آينده نگاري لزوم امروزي مديريت علوم و فناوري در ايران

امروزه از مهمترين شاخص هاي مديريت علوم و فناوري، آينده نگاري

Foresight

است. مطابق تعريف دانشنامه آزاد و اينترنتي ويكيپديا آينده نگاري يعني آمادگي براي آينده، يعني بكاربردن منابع موجود به بهترين وجه ممكن در راستاي ارزشها. شناخت گسترده و روزافزوني در اين باره وجود دارد كه آينده نگاري علم و تكنولوژي ابزار مفيدي براي تصميم گيري در ارتباط با سياستگذاري پژوهش و فناوري، چه در سطح ملي و چه منطقه‌اي و يا حتي در سطوح پايين‌تر در اختيار ما قرار مي‌دهد
پيش بيني آينده شايد غير ممكن باشد و شايد چندان پر فايده نباشد. ولي آينده نگاري - به منظور به كار بردن درست منابع بر اساس تصور و براورد درست از آينده - لازم است. در كشور ما در مديريت علوم و فناوري بايد آينده نگاري را در دستور قرار داد. آموزش عالي وظيفه آماده كردن كادرهاي تخصصي كشور براي گرداندن مملكت در آينده را به عهده دارد. بدون توجه به پژوهش به جاي پرورش نيروي تخصصي كه بدنه تخصصي كشور را با آينده نگاري شكل مي دهند و با تصور صحيح بخش هاي مختلف كشور را به پيش ميبرند، بدنه تخصصي با كادر هاي بروكراتي پر خواهد شد كه مهمترين اثر شان بي اثري و بي خاصيتي خواهد بود.