تعويض سرمربي تيم ملي يك راه حل بود ولي ...

سرمربي تيم ملي فوتبال علي دائي پس از باخت 2-1 به عربستان سعودي در استاديوم آزادي تهران از سوي فدراسيون فوتبال بركنار شد. البته تا اينجاي داستان حق فدراسيوني است كه او را به اين پست گمارده و طبيعي است كه حق هم داشته او را بركنار كند. در چند بازي گذشته نتيجه گيري خوبي از تيم ملي نديديم و در اين بازي آخر نيز تيم ما و سر مربي اش در مقابل رقيب ديرينه خود و آن هم در استاديوم آزادي باخت. اين نوع نتيجه گرفتن و از ديدگاه من از اين نوع بازي كردن آن هم در سطح ملي مناسب نبود و طبيعي است كه كم شدن شانس حضور در جام جهاني به همين موضوع مربوط است .
ولي در طي روزهاي گذشته با دنبال كردن كانالهاي صدا و سيما و به ويزه بخشهاي خبر ورزشي آنها، جداي لحن تعنه دار مجريان خبري، نوع گزارش دادن رئيس فدراسيون فوتبال به حالتي بود كه ظاهرا با تعويض علي دائي اين موضوع مقصر ديگري نداشته ، و همه يا بيشتر مشكلات حل شده است.
اين موضوع را البته همه مي دانيم كه درست نيست. مجموعه از عوامل (از جمله اشتباهات علي دائي) در اين باخت و شكست موثر بوده است. خالي كردن دق و دلي بر سر علي دائي – كه سابقه مفصلي در فوتبال ايران دارد كه به احتمال هيچيك از منتقدان امروزيش حتي در گوشه اي از آن نيزسهيم نيستند- علاوه بر آن كه جوانمردانه نيست، مشكلي را هم حل نمي كند.
اگر علي دائي در سني نامناسب به كار سر مربي گري تيم ملي گمارده شده، لابد آنها هم كه او را به اين كار مامور كرده اند مسئوليتي در اين كار دارند.
اگر ديدارهاي تداركاتي نامناسبي در برنامه تيم ملي بوده است، طبيعي است كه سهم علي دائي در اين موضوع كمترين است. همانها كه امروزه مي گويند هر چه خواست فراهم كرديم، قطعا بيشترين مسئوليت را در اين قبال دارند.
اگرروند تيم اشتباه بوده و بازيكناني چون علي كريمي از تيم بيرون ماندند، چرا زودتر – آنگاه كه تيم در امارات مساوي كرد و يا با كره جنوبي در تهران مساوي شد و يا آن هنگام كه بازيكنان پيش كسوت را به تيم دعوت نمي كرد – حداقل حدود 5 ماه پيش – به سراغش نرفتيد؟
اگر تيم ملي كادر فني كامل و با افراد شناخته شده نداشته است، چرا قبلا تذكر داده نشده است؟
و چندين اگر ديگر ... ولي يادمان باشد كه در عرض يك دقيقه در يك بازي نتيجه عوض مي شود كه اين نوع تغيير نتيجه نبايد به تغيير حساب نشده مديريت ها و مسئوليتها و برنامه هاي از قبل ريخته شده بيانجامد. ضمنا با قرباني كردن يك نفر – در اين مورد علي دائي كه اتفاقا از اسطوره هاي فوتبال ايران و فردي شناخته شده در كشور و در سطح بين المللي است – همه مسائل حل نمي شود.
آيا در اين باخت، نحوه فوتبال باشگاهي، به ويژه ليگ برتر ايران و حضور تيم هاي ايراني در جام قهرمانان آسيا موثر نبوده است؟
آيا نحوه پرورش مربيان و مديران ورزشي در ايران به ويژه در سطح فوتبال ملي ايران در اين موضوع اثر نداشته است؟
آيا مربيان فوتبال و حرفه اي به صورت مناسب و موثر و در جهت رشد، بين تيم هاي فوتبال گردش مي كنند؟