آغاز جام جهاني فوتبال 2010- نگاهي به سه روز اول

جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی جمعه گذشته ۲۱خرداد با مراسم افتتاحیه و بازی آفریقای جنوبی - مکزیک در استادیوم ساکر سیتی ژوهانسبورگ آغاز شد. اولین بازیها خیلی شگفت انگیز نبوده است. البته مسائل شگفت انگیز در این جام جهانی وجود دارد. یکی بوق هایی است که از ابتدای بازی تا آن انتها، تماشاگران - ظاهرا از طرف هواداران هر دو طرف و حتی بی طرفها! - به صدا در می آورند و ما که از تلویزیون می شنویم برایمان خوشایند نیست، چه رسد به بازیکنان نگون بختی که از ابتدا تا انتها باید این صدا را تحمل کنند!.

ساخت ورزشگاههایی به این مدرنی و زیبایی نیز بسیار تحسین برانگیز است. زیرساختهای خوبی در آفریقای جنوبی برای جام جهانی ایجاد شده است. البته این بحث همیشه وجود داشته که بالاخره از این استادیوم ها پس از جام جهانی چه استفاده مفید و به صرفه ای می توان کرد؟ این بازیها چه تاثیر مثبتی در وضع زندگی مردم فقیر این کشور به ویژه سیاهان همچنان گرفتار در بیماری، ایدز، بیکاری و سایر آسیبهای اجتماعی دارد؟ آیا این توجه جهانی به دلیل جام جهانی، سرعت رشد را در این کشور درحال توسعه بیشتر می کند؟

اما در مورد بازیها : در بازی اول ، نحوه بازی آفریقای جنوبی خیلی جالب بود و حتی به نظرم حق میزبان در مقابل مکزیک برد بود. بازی دوم بین فرانسه و اروگوئه خیلی بی حال بود. در عین حال به نظرم هنوز با حضور هانری، آن هند معروف که به صعود فرانسه و حذف ایرلند انجامید به یاد ها می آید. ولی تیم فرانسه به طور کلی در اولین بازی اصلا خوب نبود. روز دوم با بازی خوب جمهوری کره - کره جنوبی - در مقابل یونان و برد ۲-۰ آنها آغاز شد. نکته قابل توجه در این روز بازی متوسط انگلیس و گلی بدی بود که دروازبان این تیم در مقابل آمریکا خورد، و بازی ۱-۱ مساوی شد. روز سوم هم با باخت الجزایر آغاز شد. غزال مهاجم الجزایر که نسبتا خوب بازی می کرد، با دو خطای بیهوده و پی در پی و پس از حدود ۲۰ دقیقه حضور در بازی اخراج شد و تیم خود را ده نفره کرد! اسلونی هم ده دقیقه به پایان گل برتری را زد. البته بازی مهم دیشب بین آلمان و استرالیا بود که آلمان راحت و ۴-۰ برنده شد. و داور بازی در نیمه دوم یک بازیکن استرالیا را به دلیل خطای خطرناکی که انجام داد اخراج کرد.

در سه روز اول گزارش این بازی ها از تلوزیون شبکه سه ما نسبتا مطلوب بوده است. حضور نسل جدیدتری از گزارشگران که اطلاعات در حین بازی و پس از بازی را در استودیو مطرح می کنند، نکته جالب و خوبی است. ولی همچنان گزارشگر برتر و مطلع ، عادل فردوسی پور است. او کسی است که مشخصا برای هر بازی که گزارش می کند زحمت می کشد، مطالعه می کند و با آخرین دانسته های ممکن پشت میکروفون می نشیند. بعضی از همکارانش اینگونه نیستند و یا با حماسی کردن لحن گفتار و یا با بی خاصیت ادا کرن جملات فضایی جدای از بازی در جریان را به تماشاگران منتقل می کنند!. تنها گزارشگری که نسبتا خوب و شبیه فردوسی پور است، مزدک میرزایی است. مشخص نیست که چرا هیچ کدام از این تیم گزارشگری در آفریقای جنوبی نیستند؟ به نظرم بهتر بود که گروهی اعزام می شدند و چه بسا این اتفاق در روزها و هفته های بعد بیافتد. البته یک گزارشگر صدا و سیما که از محل بازیها چند نوبت در میان اخبار به گزارش حواشی بازیها می پردازد، بسیار از اخبار عقب است! و مشخص نیست که چرا نگاهی به سایتهای خبری نمی اندازد تا پس از به روز کردن دانسته هایش همان چند جمله را جلوی دوربین بگوید. اصحاب رسانه لابد می دانند که امروزه حتی دانش آموزان مدارس نیز به اطلاعات و دانسته های خوبی در زمینه های مورد علاقه خود به صورت روزآمد مجهز هستند و هر آن که اراده کنند از طریق اینترنت این دانسته ها را می توانند از منابع معتبر خبری گوناگون کسب کرده و کنترل کنند. حضور یا عدم حضور فیزیکی در محل وقوع خبر امروزه دلیل موثری بر دانستن یا ندانستن اصل اخبار نیست.

یک نکته در مورد دکور برنامه یک جهان-یک جام که مخصوص گزارش جام جهانی است: و آن اینکه نمی دانم جرا برخلاف دو جام جهانی و دو جام ملتهای اروپای قبلی - به ویژه جام جهانی ۲۰۰۶ و جام ملتهای اروپای ۲۰۰۸- که دکور ویژه برنامه های شبکه ۳ بسیار جالب بود، دکور برنامه امسال خیلی تیره، تاریک، و سر هم بندی شده -بیشتر شبیه یک انباری!- است!؟ انتظار می رفت که روز به روز در همه زمینه ها پیشرفت حاصل شود، ولی در این زمینه به نظرم پسرفتی رخ داده است!.

در نهایت هم باید بگویم جای تیم ملی فوتبال ایران خیلی خالی است. با این نوع بازی که تیمهایی مثل استرالیا، یونان و الجزایر کردند، این سوال در ذهن می آید که تیم ما در حد این تیمها نیز نبود که بتواند در این جام باشد؟ انشاالله جام جهانی بعدی.