یاد شهدای 17 شهریور 57 گرامی باد - ما به شما گل دادیم، شما به ما گلوله!

سي و چهار سال از كشتار ميدان ژاله در 17 شهريور 57 گذشت.
 در ابتداي آن روز جمعه از راديو تهران شنيديم كه از شب قبل در تهران و 17 شهر ديگر حكومت نظامي (به فرمانداري ارتشبد اويسي، فرماندار نظامي تهران) اعلام شده و اجتماع بيش از 3 نفر ممنوع است. البته از روزهاي قبل روانشاد آيه الله علامه نوري از مردم درخواست كرده بود كه در آن روز در ميدان ژاله جمع شوند. حال مردمي كه از قبل به سوي ميدان ژاله رفته بودند بسياري از اين اطلاعيه بامدادي بي خبر بودند!

به هرحال ما نيز خانوادگي به سمت ميدان ژاله حركت كرديم و البته حدود 8:30 صبح بود كه از مقابل سينما نپتون در خيابان تهران نو متوجه شديم كه تاكسي كه ازش خواسته بوديم ما را به سمت ميدان ژاله ببرد به دليل برگشت مردم - و حمل مجروحان حاصل از تيراندازي گارد شاهنشاهي به مردم و انتقال آنها به سمت بيمارستان هاي شرق تهران - ديگر پيش نمي رود و ما را نيز پياده كرد.

 حدود ظهر همان روز و در حوالي خيابان نظام آباد مردمي كه به صورت پراكنده همچنان تظاهرات مي كردند خطاب به سربازان كه البته در آن ساعت ديگر شليك نمي كردند شعار ميدادند: ما به شما گل داديم، شما به ما گلوله! و اين شعار يادآور اين بود كه در تظاهرات و تجمع هاي مسالمت آمير چند روز گذشته از جمله در تجمع به مناسبت عيد سعيد فطر در سال 57، مردم با سربازان و نيروهاي گارد بسيار خوب و آرام برخورد كرده بودند و خشونت و ريختن خون مردم در روز 17 شهريور، همه را شوكه كرده بود.

يادم هست به خانه كه برگشتيم، تلويزيون را روشن كردم و ديدم كه سريالي كه آن موقع جمعه ها پخش ميشد به نام "در تعقيب جو" كه در مورد سگي در خدمت پليس بود، به طور عادي پخش ميشد. و من البته احساس تعچب داشتم كه چرا تلوزيون نشان نمي دهد كه بيرون و در خيابانهاي تهران چه خبر شده؟! در همان روز حدود 75 نفر كشته شدند و البته ظاهرا با شهيد شدن چند تن از مجروحان كه به بيمارستانها منتقل شده بودند، تلفات به بيش از 100 نفر رسيد. آن روز جمعه در آن روزها به نام جمعه سياه ناميده شد و به عنوان شاهذ عيني آن وقايع در ده سالگي بايد بگويم كه شرايط در بعد از آن روز كاملا عوض شد و هيچ گاه حكومت شاهنشاهي نتوانست كنترل اوضاع را مانند قبل از 17 شهريور به دست بگيرد. ياد شهداي هفده شهريور 57 و همچنين ياد روانشاد علامه يحيي نوري -كه در سال 87 درگذشت-گرامي باد.
 ضمنا فرداي آن روز اولين سالروز تولد من بود كه در منزل پدر و مادرم به خاطر شهادت مردم در روز قبل هيچ تولدي برام نگرفتند...