تولید ملی: اهمیت وطن پرستی

در ادامه بحث تولید ملی و چراهای مطرح شده در پایان یادداشت قبلی، در این یادداشت می خواهم به اهمیت وطن پرستی اشاره کنم. اگر این احساس -که پیامبر خاتم آن را از ایمان دانست – نبود، اصلا چه دلیلی دارد انسان خود را درگیر مشکلات و بد بختی های یک سیستم توسعه نیافته کرده و هزار مشکل و گرفتاری را تحمل کند؟ به نظرم یکی از نکات محوری در احساس وطن پرستی است که اگر به درستی به فرزندان یک ملت آموزش داده شد همواره اولویت را به آنچه که بومی و به صلاح وطن است خواهند داد و هیچ گاه مصالح وطن عزیز را با منافع شخصی نخواهند سنجید و اگرپای منافع ملی و مصالح ملی در میان باشد آنگاه سر از پا نخواهند شناخت و حاضر خواهند بود که برای حفظ مصالح ملی همه چیز خود را فدا کنند. همانقدر که یادآوری افتخارات ملی باعث نشاط و غرور ملی است، مشاهده موارد ریز و درشتی که در آن بعضی از ایرانیان به آخرین چیزی که فکر می کنند مصالح ملی است، عذاب آور است. این عذاب هم هنگامی بیشتر میشود که انسان یک جوان را ببیند که چنین حالتی دارد. به باور من احساس وطن پرستی یکی از بنیادی ترین موارد است که میتواند به انسان این نیرو را بدهد که تحت تاثیر جو قرار نگرفته و در هر حال به ایفای وظیفه ملی خویش بپردازد. اینطور نباشد که بگوید" همه دارند میروند" یا " همه دنبال پول هستند" یا همه ... اولا این "همه" قابل شمارش نیست و معلوم نیست که چند نفر یا چند درصد از جمعیت است و از سوی دیگر اگر انسان احساس وطن پرستی قوی داشته باشد حتی اگر به فرض محال همه به رفتاری غیر ملی روی آورند، او به تکلیف خود عمل خواهد کرد. این بحث را بازدنبال خواهم کرد