روان شناسی جوانان امروز

اگر فرض کنیم که کسانی که از اینترنت استفاده می کنند اکثرا جوان هستند، با بررسی مطالبی که در اینترنت به آن توجه نشان می دهند می توان به میزان، نحوه و جهت علاقه مندی جوانان پی برد. مثلا در همین وبلاگ خودم – که این روزها به دلیل مشغله فراوان نمی توانم هر روز در آن بنویسم- می بینید که هر وقت درمورد موضوعات اجتماعی و تاریخی و فکری بحثی را مطرح می کنم اکثرا یک یا دو نفر کامنت می دهند و یا اصلا کسی اظهارنظرنمی کند. مثلا مباحث تواید ملی – که ان را پی خواهم گرفت – تقریبا فقط یک مشتری دائمی دارد و آن آقای مهندش منجمی دوست بسیار عزیر من است که لطف میکند و مطالبی را به عنوان کامنت اضافه می کند که اکثرا از اصل بلاگ بنده خواندنی تر و حاوی اطلاعات فراوان و مهم است. ولی هر گاه مثلا در مورد فوتبال می نویسم – و به ویژه وقتی از پرافتخارترین و بهترین و پرتماشاگر ترین تیم ایران و آسیا یعنی پرسپولیس یاد می کنم (وسط دعوا نرخ هم تعیین کردم!) – تعداد زیادی از خوانندگان وبلاگ کامنت می دهند و به بحث و به اصطلاح کرکری خواندن با هم در همین فضای وبلاگ مشغول میشوند. به نظرم این موضوع مهمی است که سعی می کنم از دید خودم آن را بررسی کنم:
اول اینکه موضوعات تفریحی بسیار جذابند و نبود تفریح یا کمبود آن در شرایط حاضر برای قشرهای مختلف جوانان احساس میشود. توجه به فوتبال باشگاهی در ایران همیشه یکی از راههای تفریح برای مردم به ویژه جوانان بوده است
دوم اینکه خدا پدر مخترع اینترنت و کامپیوتر (به ویژه نوع شخصی آن) را بیامرزد! که وسیله ای اختراع کرد که امروزه درایران ما وسیله راحت و عالی برای ارتباط است. بسیاری از جوانان امروزه از این وسیله برای اظهار نظر استفاده می کنند. کاری معمولا نه امکان آن را پیش از این داشته اند وآن را در این سطح قبلا تجربه کرده اند
سوم اینکه وبلاگها مکانی بزرگ به وسعت تمام جهان ارتباطات برای گفتگو برای ما فراهم کرده است. از این پدیده که قبلا هیچگاه در ایران (و جای دیگری از دنیا) وجود نداشته باید بهتربن استفاده را ببریم. این وسیله ما را به کاری عادت می دهد که قبلا تجربه ای در آن نداشته ایم : گفتگوئی متمدننانه وآزاد در مورد موضوعی که دوست داریم در موردش صحبت کنیم.
چهارم اینکه کرکری خواندن در مورد مسائل ورزشی نمایانگر نیازما به مشارکت در مسائل مدنی رقابت برانگیز است که البته استقلال و پرسپولیس دم دست ترین موضوعات برای این نوع مشارکت است
پنجم اینکه احساس واقعی جوانان یک اجتماع (به ویژه جامعه متحولی مثل ایران) امری از یک سو پیچیده است، چرا که بر خلاف ظاهرجوانان، گاهی سخت است که بدانیم که دقیقا چه چیزرا دوست دارند،و از سوی دیگر ساده است چرا که فقط کافی است وسیله کنشگر فراهم شود(مثا اینترنت و وبلاگ) تا بفهمیم چه می گویند و واقعا چه می خواهند
ششم و آخر اینکه این فضا و مباحث مطروحه ما را آرام آرام به سمت جامعه مدنی براساس گفتگو و فهم متقابل میبرد که درآن گفتگو ازلوازم و نیازهای اولیه است.
فقط عیب ما ایرانی ها این است که زود هول می شویم وصبر و حوصله نداریم!.... به هر حال لیگ برتر فوتبال فردا ادامه دارد و خوراک خوبی برای کرکری های ما فراهم خواهد شد