تیم ملی و برانکو

در این گیرو دار زلزله مظفرآباد و سر شلوغ ما، تیم ملی ما هم روزچهارشنبه قبل برای بازی تدارکاتی به کره رفت و در کره جنوبی دو هیچ به این تیم باخت. من همیشه نسبت به دکتر برانکو ایوانکویچ دیدی بسیاربا احترام و حمایت آمیز داشته ام ولی این باخت های پی در پی که می دهد - مخصوصا بازی آخر مقدماتی جام جهانی که دو بر یک به ژاپن باخت و این باخت اخیر- باعث شده حجم انتقادات از برانکو بسیار زیاد شود. حسن کار او از نظر من آن بوده که تیم ملی ما را برای اولین بار با یک ثبات نسبی مواجه کرده و بدون اما و اگر توانسته به جام جهانی ببرد - که ما معمولا از آن محروم بودیم.ولی امروز ایران ورزشی نوشته است که ما تا جام جهانی فقط دو بازی تدارکاتی داریم! که امیدوارم شوخی باشد. به هر حال اینکه برانکو بازیکن جدید دعوت می کند ولی به ذخیره ها امکان بازی نمی دهد، ویا روی استفاده بعضی بازیکنان - ظاهرا نزدیک به باشگاه پاس - تعصب ویژه نشان می دهد، اگر تصمیم شخصی خودش باشد و یا اینکه به او چنین چیزی تحمیل می کنند، به هر حال هر دو اشتباه است. ما به برانکو تعصب خاصی نداریم و اوباید انتقاد پذیر باشد. اظهارات او در فرودگاه پس ازبازگشت از کره از تکرار حرفهای قدیمی و رضایت او حکایت می کردکه البته ما ناراضی هستیم. من فکر می کنم بدون جو سازی باید روند کار تیم ملی نقد شود تا بر اساس مصلحت ملی بهترینها برای تیم ملی انتخاب شده و به جام جهانی اعزام شود. این بهترینها شامل مربی هم می شود!به هر حال برانکو هم باید حواسش را جمع کند