دانشگاه پژوهش محور و كارآفرين-7

پژوهش محور بودن دانشگاهها هنگامي معني مي يابد كه دانشگاهها درتشخيص نياز هاي عرصه هاي مختلف در سطح ملي پرچمدار جامعه باشند. وقتي نياز جامعه را به علوم و فنون مختلف توسط دانشگاه ها با كار ميداني پژوهشي سنجيده و يافته شود، در آن صورت مي توان براي دستيابي به انتظار واقعي جامعه نيز از دانشگاه انتظار طراحي نقشه راه داشت. نيازي كه ازجامعه بر نخيزد و بر ميناي براورد دقيق سنجيده نشده باشد، راهگشا نيست. بر اساس مشاهده غير دقيق نمي توان انتظار تامين الزامات يك جامعه را با كارهاي غير حرفه اي سطحپائئن داشت. دانشگاه نيز به اين آمار غير دقيق يا اعتمادي نمي كند ويا بر مبناي همان برداشت غيردقيق كار مي كند. البته كاري با كيفيت پائين حاصل مي شود كه نمي تواند مبناي مطالعات سطح بالا و بنيادي قرارگيرد. اين نوع انجام كار پژوهشي عملا حركت در يك دور باطل و هدر دادن انرژي است.
در ايران و ساير كشور هاي اسلامي و در حال توسعه، با ناديده گرفتن عرصه جهاني علم و عدم دقت در كيفيت كار پژوهشي و گسترش به هر قيمت آموزش عالي، علارغم فرصت آفريني در داخل مملكت براي نيروهاي جوان جوياي تحصيل (كه كاري بسيار پسنديده است) متاسفانه كيفيت بالا فدا مي شود. وقتي كيفيت در سطح رده يك بين المللي به عنوان يك مبنا پزيرفته نشود، در آن صورت هر كار متوسط و خداي ناكرده اشتباهي را در شلوغي كارهاي متوسط مي توان ارائه كرد (وقهرمان شهر بي قهرمان شد!). در حالي كه عرصه علم و كيفيت علم استانداردي جهاني دارد. نمي توان مقاله ي يك هندي را با مقاله يك هلندي و مقاله يك ايراني و يك ژاپني را در يك موضوع تخصصي و در يك سطح تخصصي مشابه با كيفيات متفاوت به عنوان كار هاي با استاندارد هاي متفاوت پذيرفت. عرصه علم عرصه دقت و كيفيت بالاست.