لزوم شناخت نبود هاي لرزه اي در ناحيه البرز مركزي

ناحيه البرز مركزي ايران از نظر وجود گسلهاي فعال منطقه اي كاملا شناخته شده است . وجود گسلهاي فعال و عدم وجود رويداد زلزله هاي مهم در بخشهايي از همان گسل معمولا به عنوان منطقه با احتمال رخداد زلزله بزرگ - به عنوان يك نبود لرزه اي - شناخته مي شود. البته براي تشخيص نبود لرزه اي لازم است تا زمان رخداد قبلي را به طور دقيق يا تقريبي در هر قطعه از گسل مشخص كنيم. در غير اين صورت با وجود گسلهاي فعال و عدم رخداد زلزله در يك بازه زماني طولاني، به وقوع "احتمالي" يك نبود لرزه اي در آن پهنه شك مي بريم. البرز مركزي ايران از نواحي است كه با وجود گسلهاي م متعدد بنيادي و كواترنر همچون گسلهاي مشا، لار، لاريجان، كندوان، بلده، سياه بيشه، كجور، شمال البرز و مازندران، و گسل هاي ديگري كه شناخته شده ولي بدون رخداد زلزله مخرب به عنوان گسل فعال شناخته نشده اند، به عنوان منطقه اي با وجود نبود هاي لرزه اي متعدد بايد مورد توجه باشد. از سوي ديگر منطقه كوهستاني البرزه مركزي داراي پتانسيل وقوع زمين لغزشهاي مختلف نيز هست كه به عنوان يك خطر ثانويه زلزله باد مورد توجه باشد. توجه به اين مساله هم به دليل ايمني ساكنان اين ناحيه، وجود راههاي اصلي شمال به مركز كشور در اين ناحيه و همچنين وجود تهران، كرج و شهرهاي حومه تهران در جنوب و شهرهاي بزرگ در ناحيه ساحلي درياي مازندران در شمال آن حائز اهميت است. توصيه هاي ايمني را با برقراري امكان مطالعات دقيق پهنه بندي و محاسبات دقيق خطر زلزله و صرف هزينه هاي پژوهشي در اين راه جدي بگيريم.