برای سامره علی نژاد، مادر نوری ،که از قصاص فرزندش پای چوبه دار گذشت کرد

امروز صبح پنج شنبه 28-1-93 داشتم در روزنامه شرق ماجرای بخشش مادری که در شهرنور مازندران طناب دار را از گردن قاتل فرزندش در لحظه اجرای حکم قصاص باز کرد و پس از زدن یک سیلی به او، قاتل را بخشید ، می خواندم. در هنگام خواندن حالات و روحیات این خانواده داغ دار که فرزند دیگرشان را نیز در یک سانحه تصادف از دست داده اند، و تصور لحظاتی که قبل از تصمیم (بخشش) بر این مادر و پدر رفته است، می گریستم. به عظمت و بزرگواری روح این خانواده و مادر و پدر درود می فرستم و این چند خط را لازم دیدم تا به پاس کار با ارزش وانسانی این مادر و پدر تقدیم کنم.
1- حدود11 سال قبل در یکی از چهارشنبه بازارهای شهر نور، درگیری لفظی و بعد البته فیزیکی بین چند جوان شکل می گیرد که متاسفانه جوانی به نام عبدالله حسین زاده در اثر درگیری با شاگرد مغازه پدرش – آقای حسین زاده که از مربیان فوتبال خوش نام شهر نور هم هست- و خوردن چاقو به شاهرگ گردن عبداالله فوت میکند.
2- مادر عبداالله متقاعد شده که قاتل از رفتار خود پشیمان و متنبه شده و در خواست عفو و بخشش کرده است. فرزند از دست رفته را نیز هم خود و هم فرزند دیگرش در خواب دیده که از او در خواست بخشش دارد. ظاهرا از به تعویق افتادن اجرای حکم قصاص از شب عید به بعد از آن خوشحال شده، چراکه نگران بوده که شب عید، خانواده دیگری داغ دار شود.
3- مادر عبداالله خودش طناب دار را از گردن قاتل باز کرد. درد از دست دادن فرزند را در این سالها کشید، فرزندش دیگر برنمی گردد، ولی قاتل متنبه شده را بخشید و به این ترتیب عملا به انسانی دیگر حیات و زندگی دوباره داد. این بزرگواری مادری داغ دیده، هم نشانگر روح بزرگ و انسانی این زن در گذشتن از حق خود است (ظاهرا همسرش زودتر به این نتیجه رسیده بود که بهتر است از قصاص گذشت کنند) و هم حرکت بزرگی و درس آموز برای سایر مردمان که با رفتاری انسانی تر نیز می توان در زمانه ما زندگی کرد.
4- مردمانی که در لحظه قصاص به دور محل اعدام بلال- جوان قاتل- جمع شده بودند، "یا حسین" می گفتند، مادر عبدالله که به محل اعدام رفته بود میکرفون را در دست گرفته و گفته بود "من یازده سال است که دارم "یاحسین" می گویم". به نظرم پاسخ زیبایی به جمعیت داده: مهمترین پیام از قیام و حرکت حضرت ابی عبدالله حسین (ع) حیات، آزادگی ، و مبارزه بر علیه خشونت است و نه انتقام و خشونت ورزی . و این مادر با گذشت و بزرگواری و حرکت انسانی و حیات بخشی خود، درس زیبا به جمعیت در آن، و به همه مردم داد.
5- بار دیگر روح انسانی، محبت و نیک رفتاری از مردم همشهریان من در نور مازندران، به صورت نمادین و این بار در رفتار مادر عبداالله، جوان مقتول، در گذشت کردن از قصاص قاتل فرزندش نشان داده شد. به عنوان یک مارندرانی و نوری تبار، و به سهم خود از بزرگواری و رفتار انسانی و اخلاقی این مادر و خانواده محترم حسین زاده تشکر و قدردانی میکنم و امیدوارم تا همه جوانان و همه مردمان سرزمین من چاقو و هر نوع سلاح سرد را از خود دور کنند. داغ مادر عبداالله برای همه ما کافی است، نگران جانهای در خطر دیگر در نزاعهای بعدی باید بود.
http://sharghdaily.ir/?News_Id=31896